Πέτρα Λέσβου
Συντεταγμένες: 39°19′37″N 26°10′35″E / 39.32694°N 26.17639°E
| Πέτρα | |
|---|---|
 | |
Χάρτης  | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Βορείου Αιγαίου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Λέσβου |
| Δήμος | Δυτικής Λέσβου |
| Δημοτική Ενότητα | Πέτρας |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Λέσβου |
| Υψόμετρο | 13 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 1.112 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 811 09 |
| Τηλ. κωδικός | 22530 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Πέτρα είναι παραθαλάσσιος οικισμός της Λέσβου στο Βόρειο Αιγαίο.[1][2]
Γενικά - ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πέτρα βρίσκεται στα βόρεια παράλια της Λέσβου σε υψόμετρο 5 μέτρα[2] ενώ απέχει περίπου 17 χλμ. Β. από την Καλλονή (έδρα του δήμου) και 55 χλμ. ΒΔ. από τη Μυτιλήνη.
Στην Πέτρα από πλευράς μαθητικής εκπαίδευσης υπάρχει Δημοτικό, Γυμνάσιο και Γενικό Λύκειο. Από την Πέτρα κατάγονται οι νομομαθείς Νεοκλής Καζάζης, Νικόλαος Ελευθεριάδης και ο δημοτικιστής Κίμων Μιχαηλίδης.
Η Πέτρα είχε αξιόλογη πνευματική κίνηση στη γενιά του 1930, στη λεγόμενη Λεσβιακή Άνοιξη, με τους Θρασύβουλο Σταύρου, Δημήτριο Σταύρου και τη σύζυγό του Τατιάνα, Ορέστη Κανέλλη, Τάκη Ελευθεριάδη και άλλους. Από την Πέτρα κατάγεται ο επίσκοπος Μηθύμνης (1831-1842) Ιάκωβος Β' (Ιωάννης Παλαιολόγος), ο μεγάλος ευεργέτης Δημοσθένης Ραπτέλλης (1904-1970), η ζωγράφος Νίκη Ελευθεριάδη, η ψυχολόγος και συγγραφέας Ελευθερία (Λίμπυ) Τατά, μητέρα του σκηνοθέτη Νικολάι Αρσέλ, κ.ά..
Τουρισμός - αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οικονομία του οικισμού στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό, καθώς πλήθη τουριστών συρρέουν κάθε καλοκαίρι στην Πέτρα για την όμορφη και μεγάλη παραλία της και τα αξιοθέατα της.
Κύριο αξιοθέατο της Πέτρας δεν είναι άλλο απ΄τον ναό της Παναγίας Γλυκοφιλούσας που δεσπόζει πάνω σ΄έναν βράχο (εξ' ου και το όνομα Πέτρα) με τα 114 σκαλοπάτια του στο κέντρο του οικισμού. Σύμφωνα με έναν τοπικό μύθο, η Παναγία έκανε το θαύμα της κατά την κατασκευή του ναού. Συγκεκριμένα, μια μέρα κατά την περάτωση του ιερού, ένας ντόπιος κάτοικος θέλησε να δροσίσει τους εργάτες στην σκαλωσιά και τους ανέβαζε νερό από τα αδιαμορφοποίητα ακόμα τότε σκαλοπάτια. Λίγο πριν πατήσει στο κεφαλόσκαλο, παραπάτησε και άρχισε να πέφτει στο κενό. Εκεί λοιπόν που όλοι είχαν παγώσει, αναμένοντας να ακούσουν τον επιθανάτιο ρόγχο του άτυχου ανθρώπου, αυτός ξεπρόβαλλε και πάλι στα σκαλοπάτια, κρατώντας τον δίσκο με τα ποτήρια του νερού, δίχως να έχει πάθει την ελάχιστη αμυχή....[3][4]
Αξιοθέατα αποτελούν επίσης ο Ναός του Αγίου Νικολάου, το αρχοντικό της Βαλερτζίδαινας[5] και το Πνευματικό Κέντρο – Πολύκεντρο "Στέλιος Παυλής"[6].
Διοικητικά - πληθυσμιακά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση της Λέσβου, το 1918 στο ΦΕΚ 116Α - 28/05/1918 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας. Το 1994 με το ΦΕΚ 127Α - 05/08/1994 (σχέδιο Καποδίστριας) ορίστηκε έδρα του δήμου Πέτρας.[7] Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, μαζί τα Μιραδέλλια, το Πετρί και τη νησίδα Άγιο Γεώργιο αποτελούν την κοινότητα Πέτρας[8] της δημοτικής ενότητας Πέτρας που υπάγεται στο δήμο Δυτικής Λέσβου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 απογράφησαν 1.108 κάτοικοι.[9]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 1.228[10] |
| 1971 | 993[11] |
| 1981 | 953[12] |
| 1991 | 915[13] |
| 2001 | 1.246[14] |
| 2011 | 1.108 |
Φωτοθήκη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Η μεγάλη παραλία της Πέτρας. -
Από το εσωτερικό του ναού του Αγ. Νικολάου. -
Αρχοντικό Βαρελτζή, εσωτερικό άνω ορόφου. -
Αρχοντικό Βαρελτζή, ζωγραφική παράσταση τοίχου. -
Αρχοντικό Βαρελτζή, λεπτομέρεια διακόσμησης. -
Αρχοντικό Βαρελτζή, ζωγραφική παράσταση τοίχου. -
Δρόμος στην Πέτρα
_%CE%9B%CE%95%CE%A3%CE%92%CE%9F%CE%A3.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 28. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 42.
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 49. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 103.
- ↑ «Γλυκοφιλούσα Πέτρας: Τα ανεκτίμητα δώρα της Παναγίας». in.gr. 26 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Η «Παναγία η Γλυκοφιλούσα» στην Πέτρα Λέσβου | Lesvosnews.net». www.lesvosnews.net. 5 Δεκεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Αρχοντικό Βαρελτζήδαινας Πέτρας». odysseus.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Πολιτιστικοί χώροι». Δήμος Δυτικής Λέσβου. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας: e-nomothesia.gr».
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011», σελ. 10819 (σελ. 345 του pdf)
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 134 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf.
- ↑ Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 130 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 142 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 170 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf.
- ↑ Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 173 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.
